12.11.2015. Opublikowany został kolejny artykuł z serii PCSA Working Papers. Autorem artykułu jest Wojciech Tycholiz, a poruszane aspekty dotyczą ekonomicznego wymiaru zjawiska klątwy surowcowej w Ugandzie. Zachęcamy do lektury.
"Do końca lat 70. dwudziestego wieku dominował pogląd, że surowce naturalne są istotnym katalizatorem stymulującym wzrost i rozwój gospodarczy. Brytyjski geograf, Norton Ginsburg, argumentował że „posiadanie znacznych i zdywersyfikowanych złóż surowców naturalnych jest ogromnym czynnikiem sprzyjającym wejściu przez dany kraj na ścieżkę dynamicznego wzrostu gospodarczego” [1]. W podobnym tonie o surowcach pisali J. Viner [2] oraz A. Lewis [3]. Uważano, że kraje rozwijające się zasobne w złoto, ropę naftową czy rudy metali miały lepszą „pozycje startową” do rozpoczęcia i utrzymania dynamicznej transformacji gospodarczo-społecznej w porównaniu do państw, które ich nie posiadały. W tym okresie niewielu badaczy prezentowało odmienne poglądy (m.in. R. Prebish [4]).
Próby podważenia tego powszechnie panującego przekonania o pozytywnej roli surowców w gospodarce każdego posiadającego je kraju datuje się na przełom lat 80. i 90. ubiegłego stulecia, kiedy to kolejni badacze dowodzili, że duże złoża surowców naturalnych zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia w danym kraju negatywnych zjawisk politycznych, ekonomicznych i społecznych, w tym przede wszystkim załamań gospodarczych, konfliktów zbrojnych i wzmocnienia reżimów autorytarnych (...) "
Cały artykuł dostępny jest w zakładce Publikacje > Working Papers lub bezpośrednio pod tym linkiem.
[1] Cytat za B. Higgins, Economic Development: Problems, Principles, and Policies, WW Norton and Company, New York 1968, str. 22.
[2] J. Viner, International Trade and Economic Development, Free Press, Glencoe 1952.
[3] A. Lewis, The Theory of Economic Growth, R.D. Irwin, Homewood 1955.
[4] R. Prebisch, The Economic Development of Latin America and its Principal Problems, Lake Success, United Nations, New York 1950.
Wojciech Tychoiz
